بسم الله الرحمن الرحیم
اشهد ان لا اله الا الله
اشهد ان محمدا رسول الله
و اشهد ان علیا و اولاده المعصومین حجج الله
سفر در پیش، راه بس دراز، دست ما خالی و خرما برنخیل!
آرزویم این است که این سفر اربعین حسن ختام زندگی رقت بارم باشد، تا حداقل حتی اگر شده صوری در مسیر اربابم جانم درآمده باشد؛ چرا که خود را هیچ لایق شهادت نمی بینم.
خلاصه کنم؛ 2200روز برایم بدهید نماز قضای کامل بخوانند. 100 روز هم نماز قضای شکسته(مسافر).
روزه قضا ندارم؛
اگر مشقت نداشت و جا بود و ممکن بود، مرا کنار قبر سیدعلی بحرینی در قبرستان شاحسن لامرد به خاک بسپارید و الا هر قبرستانی شد، شد.
حلالم کنید.
بدهکاریهای مادی را همه عیالم می داند، طلبکاری ها را نیز.
اگر زنده ماندم، شاید وصیت نامه بهتری نوشتم؛
السلام علینا و علی عبادالله الصالحین
سیدعلی علوی 6آبان95هجری-شمسی/25محرم1438هجری-قمری
بسم الله الرحمن الرحیم
خمینی کبیر از عمر از دست رفته اش گفت، من چه بگویم؟
پای سیدعلی خامنه ای بایستید و بمانید تا حد مرگ.
احتمال دارد از کرونا بمیرم.
حلالم کنید.
این اواخر از گوش سپردن به جلسات تفسیر استاد گرانقدر محسن عباسی ولدی حیرت کردم، انگار تمام گره های کور زندگیم را دانه دانه گشود و بعد از سالها حیرت و این در و آن در زدن نفسی کشیدم.
خدایش جزای خیر دهد.
رسم نوشتن وصیت را بلد نیستم، اهلیت اش را ندارم که بنویسم و توصیه کنم.
سیدعلی علوی / سحر یکشنبه 4/آبان/99
