بسم الله
- چهارشنبه گذشته نمایندگان مردم در قانونگذاری از نماینده مردم در امور اجرایی مملکت سوالاتی پرسیدند.
روز چهارشنبه که سرم شلوغ بود نرسیدم رصد کنم ، پنج شنبه شب در خواب و بیداری صوت اش را گوش دادم .
اول تاسف خوردم ، حالم گرفته بود ، سوال از رییس جمهور محبوبم ، به جلسه دادگاه و محاکمه ای شبیه بود که لاریجانی جای قاضی(که بعدا حکمش را صادر کرد) ، و علی مطهری جای مدعی العموم را گرفته و متشاکی یعنی احمدی نژاد باید خود از خود به دفاع می پرداخت.
حال آیا سوالاتی که توسط علی مطهری که نماینده مردم در قوه مقننه بود حرف مردم بود ، یا نه ، نمی دانم ، اما حرف من یکی که نبود.
حالم همچنان خراب بود تا دیروز دوباره و این بار با دقت بیشتری صوت مذکور را گوش دادم.
اما الان اصلا ناراحت نیستم ، چرا که نظراتم نسبت به مسائل سیاسی را تا حدودی از زبان احمدی نژاد شنیدم.
احمدی نژاد بازی مجلسی ها را به هم زد . مجلسی ها می خواستند خیلی با کلاس ، دقیقا مثل وقتی بچه ها می خواهند ادای آدم بزرگها را در بیاورند ، ادای دموکراسی در بیاورند (این تیتر خواندی است) البته اگر بگویم دموکراسی بازی ، بیشتر منظورم را رسانده ام ، هر چند دعوایم بر سرکلمه دموکراسی نیست و اصلا کاری به این کلمه ندارم ، منظور نظرم یک بازی بود که برای برخی خیلی مهم بود.
خب ، احمدی نژاد هم وارد بازی شد ، لاریجانی این طور احمدی نژاد رو دعوت به پاسخ گویی کرد: «جناب آقای رئیس جمهور ، جنابعالی می تونید تشریف بیارید ، بفرمایید»
رئیس جمهور هم این طور شروع کرد: «همانطور که اشاره کردند ، سوال طبق قانون اساسی حق مجلس است وزرا و رئیس جمهور هم باید پاسخ دهند ، بنابراین اتفاق ویژه ای نیفتاده است»
نمی خوام توی این نوشته قصه ی ریز به ریز سخنان رو بگم فقط این نکته را که شاه بیت سخنان احمدی نژاد می دانم ، عینا از صوت این جا می نویسم:« این مسئولیتهایی که در دست من و شماست همه فرصت خدمته . به خدا مثل برق و باد میگذره ، چطور 4 سال گذشت؟ ، گذشت! . دسته بازیها و باند بازیها و گروه بازیها تا جایی که بازیه خوبه ، اما اگر قرار شد اثر بذاره در مسائل کشور دیگه باید دورش رو خط بکشیم ، این غربیها هم که اینقدر این بازی رو درست کردند خودشون رو اصولشون محکم می ایستن ، ما متعهدیم که اخلاق رو رعایت کنیم ، تقوا و عدالت تو همین کارهای روزمره من و شماست روزها خواهد گذشت ، مبادا فرصت خدمت خدایی نکرده برای تثبیت قدرت استفاده شود...»
و اما این استدلال مطهری در طرح سوال که : «در واقع سؤال از رئیس جمهور برای آن است که مجلس و دولت به جای آنکه از طریق رسانهها با هم مجادله کنند، رو در رو مسائل خود را بیان نمایند و مردم نیز بشنوند. » کاملا غیر منطقی بود ، چرا که همه ی سوالات قبلا توسط همین افراد در رسانه ها از رئیس جمهور شده بود و داد و بیدادش را راه انداخته بودند ، دوباره اینجا مطرح شد و دوباره به همین بهانه به رسانه ها کشانده شد.
یک نکته را هم فراموش نکنیم ، همان چیزی را که خط اول گفتم : اگر سوال کنندگان نمایندگان مردم در مجلس اند ، رئیس جمهور هم نماینده و منتخب مردم است .
و سخن آخر این که طرح این سوالات چقدر اولویت داشت؟ چقدر جواب این سوالات توسط رئیس جمهور به کار مملکت میخورد ، حتی اگر به فرض مشکل داشتن رئیس جمهور توی این یک سال آخر دولت دهم چقدر پرسیدن این سوالات فایده داشت ، فتامل.
والعاقبه للمتقین